Werkgroep Buitenveldert: 9e beschreven groepsgesprek, gehouden op maandag 5 januari 2009 – Montessorischool – Buitenveldert – Amsterdam; aanwezig: 12 deelnemers (2 vrouwen en 10 mannen);
de aanwezigen worden vermeld middels de opeenvolgende letters van het alfabet.

1. Opening en bepaling gespreksonderwerp. De gespreksleider (A) opent de bijeenkomst om 20 uur en nodigt de aanwezigen uit tot het doen van een voorstel voor het bepalen van een gespreksonderwerp. C neemt het initiatief en zegt: sinds het moment dat ik stopte met gebruik en daarmee ook werkelijk mijn verslaving doorbrak, is mijn leven totaal veranderd – ik ga weer voelen – ik krijg energie – hoef geen stiekeme dingen meer te doen – en voel mij ook lichamelijk herboren – allemaal dus positief – hoopgevend en eigenlijk fantastisch. Ik verwacht automatisch dat mijn omgeving daar ook zo over denkt. En dat valt mij eigenlijk tegen. Vooral komen er botsingen voor met mijn vriendin. Alsof ze misschien niet kan geloven dat ik werkelijk ben gestopt – of minstens verwacht dat dit binnenkort weer allemaal gewoon voorbij is en alles tot het bekende verslavingsplaatje zal terugkeren, waarin ik de onbetrouwbare zwakkeling was en zij de gezonde redder. En met die gedachten en angsten van mijn vriendin heb ik dan weer moeite want er spreekt natuurlijk weinig vertrouwen uit van haar in mij….! Kortom, kennelijk heeft het stoppen van een verslaving veel meer gevolgen dan ik van tevoren heb overzien! Klopt dat? Hoe zit dat? Wat kan ik daar aan doen???
Continue reading…